TVP Historia - 2023-05-23 15:35

film dokumentalny

Film jest próbą ocalenia dla następnych pokoleń sylwetki jednego z najciekawszych twórców filmowych, autora słynnych kadrów w historii polskiego kina. Operatora - pioniera nowych technik zdjęciowych, realizatora pierwszych polskich filmów w systemie "Cinemascope" i na taśmie "Eastmancolor". Pedagoga nauczyciela akademickiego. Reżysera. Po kreacyjnych zdjęciach do "Zimowego zmierzchu", "Pętli" czy "Pożegnań" okrzyknięto go mistrzem nastroju. Ich formalne nowatorstwo tworzyło nową estetykę obrazu filmowego. Dzięki twórczym zdjęciom Jahody w "Rękopisie znalezionym w Saragossie" możemy swobodnie wprowadzić się w świat oscylujący między realizmem a magią. To on pokazał monumentalizm bitwy pod Grunwaldem w "Krzyżakach" i przeraził niemocą dziecięcej krucjaty w "Bramach raju". Zaskoczył nowatorskim użyciem kamery w "Jak daleko stąd jak blisko", tworząc z niej narratora opowieści. Było to rewolucyjne rozwiązanie w metodzie opowiadania filmowego. Fascynujące jest prześledzenie procesu dochodzenia do rezultatów, które udało mu się osiągnąć. O swojej pracy mówił: "Wydaje się, że tekst literacki, scenariusz, scenopis powinien być propozycją do daleko idącej improwizacji w procesie zdjęciowym na planie. Wynika to z odrzucenia maniery atelierowej na korzyść wnętrza naturalnego i aranżowanego pleneru w sensie zmienności, na przykład światła naturalnego wzbogacającego zdjęcia o ulotne nastroje rzeczywistości, które dotychczas były zarezerwowane dla fotografii artystycznej". Jako mistrz atmosfery mawiał, że głównym zadaniem operatora filmowego winno się stać wyrażenie zamysłów twórczych za pomocą światła. "Światło jest ideą twórczą leżącą u podstaw filmu, jest jednym z najważniejszych środków wyrazowych".

wstecz