TVP Historia - 2023-04-10 06:45

cykl dokumentalny

Kazimierz Solski urodził się jako syn Mariana i Marii, z domu Wantałowicz. Miał rodzeństwo: Adama (1895 - 1940), Stefę, Tadeusza oraz dwoje innych z pierwszego małżeństwa ojca. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej 1920 roku w szeregach 205. Pułku Artylerii Polowej. Absolwent Szkoła Podchorążych Artylerii w Poznaniu z 1922 roku. Służył w szeregach dywizjonach artylerii konnej 6. , 13. , 5. , 9. oraz w 31. Pułku Artylerii Lekkiej. Został awansowany do stopnia porucznika w Korpusie Oficerów Artylerii ze starszeństwem z 1 stycznia 1924 roku (w 1928 zweryfikowany z lokatą 26). Później awansowany do stopnia kapitana. Podczas swojej służby był m.in. adiutantem gen. Władysława Andersa. Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939, został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną i trafił do obozu jenieckiego w Kozielsku. Z odnalezionego dziennika jego osadzonego tam także brata Adama wynika, że obaj spotkali się na terenie kozielskiego obozu w dniu 5 listopada 1939 roku. Na wiosnę 1940 roku został zabrany do Katynia i zamordowany prawdopodobnie 17 kwietnia 1940 przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

wstecz