TVP Historia - 2023-05-04 07:00

cykl dokumentalny

JULIAN GRUNER Julian Gruner (ur. 13 października 1898 w Wisztyńcu, zm. w 1940 w Charkowie), polski lekkoatleta specjalizujący się w skoku wzwyż i rzucie oszczepem, doktor nauk medycznych, wykładowca, porucznik rezerwy służby zdrowia Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej. Latem 1995 roku uczestniczyłam jako lekarz w ekshumacji pomordowanych. Cały czas z nadzieją, że trafię na jakiś przedmiot, dokument. Dopiero po moim wyjeździe w jednym z grobów znaleziono sygnet z monogramem. Moja kuzynka rozpoznała bez wątpliwości - sygnet mojego ojca Juliana Grunera. Zapamiętałam jego wąsy, które zawsze tak śmiesznie kłuły w policzek. Był wesoły i pełen optymizmu. Tuż po moich narodzinach wszedł przez szpitalne okno na I piętrze i przyniósł mojej mamie ogromny bukiet kwiatów. Kiedy powstała wolna Polska, studiował medycynę w Kazaniu. Przedarł się do kraju, żeby zaciągnąć się do wojska. W czasie wojny z bolszewikami walczył w 10. pułku ułanów litewskich. Za rozbicie bolszewickiego gniazda karabinu maszynowego został odznaczony krzyżem walecznych. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Warszawskim przeniósł się do Kalisza, gdzie w tamtejszym szpitalu stworzył oddział dziecięcy. Dzieci go uwielbiały i często udawały chorobę, aby się z nim spotkać. Specjalnie dla nich nauczył się naśladować różne głosy. W latach dwudziestych był też wszechstronnym sportowcem. Mistrzem i rekordzistą Polski, międzynarodowym mistrzem Francji i wicemistrzem Belgii w rzucie oszczepem. Zakwalifikował się do ekipy olimpijskiej na Igrzyska w Amsterdamie, jednak kontuzja uniemożliwiła mu wzięcie udziału w zawodach. W 1939 roku został zmobilizowany w stopniu porucznika jako lekarz szpitala polowego. 19 września w Stanisławowie Sowieci wzięli go do niewoli.

wstecz