TVP Historia - 2023-04-14 07:00

cykl dokumentalny

Józef Kominek urodził się 18 lutego 1908 roku w Stryju. Był jednym z czworga dzieci Apoloniusza Kominka i Karoliny z Hyczkiewiczów. Młodość spędził w Przemyślu, tam w 1928 roku ukończył seminarium nauczycielskie. Pracował jako nauczyciel w Jeżowie koło Brzezin w woj. łódzkim. Ożenił się z Jadwigą Nowak, nauczycielką języka polskiego. Zamieszkali w Tomaszowie Mazowieckim, pracowali jako nauczyciele, mieli dwóch synów: Wojciecha i Zdzisława. Józef Kominek ukończył Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej w Warszawie w 1937 roku. Następnie rozpoczął organizowanie szkoły specjalnej w Tomaszowie Mazowieckim, w której pracował do wybuchu II wojny światowej. Służba wojskowa: do 1931 roku Józef Kominek służył w 6. Pułku im. Strzelców Podhalańskich w składzie 2. Dywizji Górskiej stacjonującej w Samborze, następnie w 28. Pułku im. Strzelców Kaniowskich. Uczestnik kampanii wrześniowej, jeniec obozu w Starobielsku. Wywieziony z obozu 22 kwietnia 1940 roku. Rozstrzelany w Charkowie. W wykazie akt NKWD jeńców Starobielska jego nazwisko widnieje pod nr 1629. Z obozu w Starobielsku do rodziny dotarły dwie karty. List synów jest jedynym z tych pisanych przez rodzinę, który powrócił do kraju. Pisany był już po rozstrzelaniach (w marcu 1941 roku). Żona Jadwiga była z dziećmi na liście wywózkowej do obozu koncentracyjnego, ale dzięki ostrzeżeniu uciekła, ukrywała się przez okres wojny w Generalnym Gubernatorstwie. Józef Kominek na wojnę wyruszył w stopniu porucznika, decyzją ministra obrony narodowej z dnia 5 października 2007 roku został pośmiertnie awansowany do stopnia kapitana Wojska Polskiego.

wstecz