TVP Kultura - 2024-02-08 20:00

dramat obyczajowy

Angielska guwernantka Anna przybywa do położonego na odludziu bogatego domu szacownej, hiszpańskiej rodziny - trzech braci oraz ich starej, schorowanej matki - aby opiekować się dziećmi jednego z braci. Mroczna, duszna atmosfera domu sprawia, że nowo przybyła czuje się tam obco i nieswojo. Ale zaakceptowana przez swoje podopieczne, powoli próbuje przełamywać niewidzialną granicę oddzielającą ją od reszty domowników. Formalnie głową rodziny jest pozbawiona władzy w nogach matka, histeryczka i hipochondryczka. Faktycznie rządy w domu sprawuje żelazną ręką najstarszy z synów, Jos, surowy i apodyktyczny kolekcjoner mundurów i militariów. Jego całkowitym przeciwieństwem wydaje się milczący odludek Fernando, też obsesjonat, tyle że religijny. Wkrótce po przyjeździe Anny opuszcza dom, przenosi się do pobliskiej groty i tam wiedzie żywot pustelnika. Drogą umartwień, medytacji i postów pragnie dostąpić objawienia. Najmniej groźny wydaje się trzeci z rodzeństwa, Juan, z pozoru przykładny mąż i ojciec trzech dziewczynek. Ale i on ma swoją manię: seksualną. Już pierwszego dnia daje Annie do zrozumienia, że wpadła mu w oko. Niebawem zaczyna ją zasypywać anonimowymi listami o pornograficznej treści, ofrankowanymi cennymi znaczkami z rodzinnej kolekcji. Broniąc się przed jego natrętnymi zalotami, Anna stara się pozyskać zaufanie i sympatię Jos. Na jego życzenie pomaga mu przy utrzymywaniu porządku w jego kolekcji, czyści mundury. Ale przestraszona wystrzałem z rewolweru, którym w jej obecności popisuje się Jos, dziewczyna zwraca się z kolei ku Fernandowi. Przenosi się do jego groty, towarzyszy mu w nocnej kontemplacji. Przekonuje się jednak, że "święty" Fernando jest zwykłym fetyszystą, który usiłuje jej obciąć długie, ciemne włosy. Kiedy żona Juana, Luchy, doprowadzona do ostateczności umizgami męża erotomana do guwernantki, próbuje demonstracyjnie popełnić samobójstwo, seniorka rodu wymawia dziewczynie pracę i rozkazuje natychmiast opuścić dom. Bracia nie zamierzają jednak tak łatwo wypuszczać "zdobyczy". Uznawany do dziś za jeden z najwybitniejszych w twórczości Carlosa Saury film "Anna i wilki", zrealizowany w 1972 r. , należy do cyklu tematycznego, który sam reżyser określił przed laty jako "trylogię o skutkach hiszpańskiej wojny domowej". Zmuszony ze względów cenzuralnych posługiwać się językiem obrazowych symboli, Saura ukrył pod postaciami mężczyzn - tytułowych wilków - trzy siły, ostoje wstecznictwa: militaryzm, zakłamanie moralne i klerykalizm, gnębiące trzymaną w jarzmie dyktatury Hiszpanię, symbolizowaną z kolei przez starą matkę. W obronie swej "twierdzy", a może dla utrzymania pozorów wilki muszą się rozprawić z intruzem, który mimowolnie zaburzył ich spokój.

Dramat psychologiczno - obyczajowy, 94 min, Hiszpania 1972 reż. Carlos Saura Scenariusz: Rafael Azcona, Carlos Saura Zdjęcia: Luis Cuadrado Muzyka: Luis de Pablo wyk. Geraldine Chaplin, Fernando Fernan - Gomez, Jos Maria Prada, Jos Vido, Rafaela Aparicio, Charo Soraino, Marisa Porcel, Anny Quintas i inni

wstecz